Horum non nisi uniusmodi Φαινόμενον observandum proponimus; Immersionem nempè in Umbram Jovis sive ipsum Eclipεως initium.
Solam hanc Φάσιν seligimus, utpote in indivisibili ferè constitutam: Licet enim Luminis Languor atque Diminutio Moram aliquantulam trahere possit, omnimoda tamen Extinctio & Evanescentia (de qua unicè soliciti sumus) Momento quasi contingere deprehendetur.
Ante ☍ ☉ ♃ Satellites ad Occidentem, Disci Jovialis Respectu, in Deliquia incidunt; post Acronychia, ad Orientem.
Intimi & (nisi fortè rarissimè) penintimi Eclipεων tantum Occidentalium Initia nobis apparere possunt: duorum autem remotiorum multa etiam Orientalium Exordia conspicere licet.
Defectus Medicaeorum observatu faciliores reddant. I. Major Planetarum Claritas. 2. Motus ipsorum tardior. 3. Penumbra Jovis crassior. 4. Longius à Joviali Disco intervallum: ad Observationum ἀκριξείαν conducit. I. Motus Satellitum velocior. 2. Penumbra Jovis angustior.
Haec omnia nobiscum meditati, subductâ benè singulorum Ratione, Satellitum intimum & penextimum ad Rem nostram prae caeteris accommodatos; atque adeo, cum satis frequentes sint ipsorum Eclipses, solos adhibendos esse judicamus.
Extimum omninò negligimus, utpotè minimum omnium & obscurissimum; praesertim verò quod tantâ nonnunquam sit Latitudine praeditus, ut Umbra Jovis ipsum Aphelium neutiquam attingat.
Penintimus autem nullâ gaudet ex suprà recensitis Praerogativâ, quae alterutri saltem eorum; quos jam praetulimus, potiori Jure non debeatur.
Maxima Satellitum in Umbra incidentium à Limbo
