λαβρώνιον 24. 4 K., v. l. λαβρώνιος. λαβρώνιος 503 K. Ath. 484C λαβρώνια, ἐκπώματος Περσικοῦ εἶδος . . . πλατὺ δ᾽ ἐστὶ τῇ κατασκευῇ καὶ μέγα· ἔχει δε καὶ ὦτα μεγάλα. Phot. Suid. Hdn. I 117.17 Lentz. Etym. Gud. 359.55. Hesych. s. v. λαβρόνιον. Theognost. ap. Cram. An. Ox. II p. 55.6. Eust. 1066.3. λαβρώνιος Diphil. 80 K. Hipparch. 3K. Clem. Al. Paed. 2.35.2.
λαιμός 106 K. Schol. Ar. Av. 1563 ἔτι μέντοι τῶν περὶ τὴν Ἀσίαν τινὲς ἐπὶ τῶν ἀναιδῶν καὶ εὐτόλμων οὕτω λέγουσιν. ὅπερ συμφωνότερόν ἐστι τῷ παρὰ Μενάνδρῳ.
λέμφος Epitr. 344 Körte; fr. 493 K. Ammon. 88 λέμφοι παρὰ Ἀττικοῖς οἱ κορυζώδεις ἐλέγοντο καὶ μυξώδεις. Phot. λέμφος· ἀνόητος, μυξώδης. See Suet. ap. Miller, Mél. de la Litt. Gr. p. 421. Th. M. 221.15. See also Schwabe, Ael. Dion. et Paus. p. 55. Hesych.
λήθαργος 1029 K. Phryn. 416 L., 491 R. λήθαργος· οὕτω Μένανδρος. οἱ δ᾽ ἀρχαῖοι Ἀθηναῖοι ἐπιλήσμονα καλοῦσιν. οἷς καὶ πειστέον. Cf. 464 L. [Hdn.] Philet. 471. Th. M. 222.11. Hesych. Suid. Zonar. Lex. 1302. Meleager ap. A. P. 5.152; 12.80.5. Philodem. Rhet. I p. 6. 8 Sudhaus. Schol. Eur. Med. 1.
ληνός 116 K. Poll. 10.102 Μένανδρος ἐν Δημιουργῷ ληνὸν εἴρηκε τὴν κάρδοπον. Cf. 7.22, 179. No other examples occur with this meaning. Although the word does not occur in classical writers, it must be good Attic; cf. the festival of the Λήναια.
λῃστοσαλπιγκτής 1030 K. Poll. 4.87 καὶ Μένανδρος καλεῖ τινας λῃστοσαλπιγκτάς. Phot. λῃστοσαλπιγκτάς· τοὺς Τυρρηνούς, ἀπὸ Πισαίου τοῦ εὑρόντος. Rutherford, Phryn. p. 279, shows that σαλπικτής is correct, rather than σαλπιγκτής.
λιβανωτός, ἡ 437 K. = Sam. fr. 1 Körte. Phryn. 187 L., 273 R. . . . ἄμεινον δὲ Μένανδρος ἐν τῇ Σαμίᾳ φησί· φέρε τὴν λιβανωτόν κτλ. The reading of the Ed. pr. was τὸν λιβανωτόν; see Lobeck's crit. n. The evidence for the feminine in Menander is too slight to have great weight. No other instances occur.
